W jakich sytuacjach pracownicy nie otrzymują świadczenia chorobowego?

Wynagrodzenie chorobowe to środki należne pracownikom, którzy z powodu choroby nie mogą pracować zawodowe bądź muszą zostać odseparowani tytułem wyleczenia dolegliwości zagrażającej innym osobom.

Podwładny, który nie ma prawa do zasiłku chorobowego, nie uzyska również wynagrodzenia z tego tytułu. To świadczenie pracodawca wypłaca przez 33 dni w roku. Gdy pracownik przekroczy 50. rok życia należy mu się 14 dni takiej pomocy finansowej wypłacanej przez przedsiębiorcę.

W Kodeksie Pracy scharakteryzowano sytuacje, dla których wypłacanie pensji chorobowej nie ma podstaw prawnych, a mianowicie:

– nieobecność w pracy pokrywa się z odbywaniem przez pracownika bezpłatnego urlopu lub zwolnienia macierzyńskiego,

– niezdolność do pracy zaistniała w czasie przebywania pracobiorcy w zakładzie karnym.

Ta forma pomocy należy się pracownikowi na podstawie orzeczenia lekarza medycyny pracy, mówiącego o jego chorobie, która uniemożliwia pracę zawodową. Po 33. dniu otrzymywania świadczenia jego wypłacanie należy do obowiązku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ale przez okres nie dłuższy niż jeden rok.

Ewelina Uroda
gazetaprawo.net